Hoogsensitiviteit bij kinderen krijgt in Nederland steeds meer aandacht. Steeds vaker melden ouders zich bij scholen, huisartsen en de GGZ omdat hun kind “anders” reageert: sneller overprikkeld, gevoeliger voor emoties, en intens in beleving. Maar wat gebeurt er als hooggevoeligheid de spreekkamer binnenkomt? Helpt dat kinderen verder, of lopen ze juist risico om onterecht een label te krijgen?